et consummati sunt sermones Tobi et posteaquam inluminatus
est vixit annis quadraginta duobus et vidit filios nepotum
suorum
conpletis itaque annis centum duobus sepultus est
honorifice in Nineven
quinquaginta namque et sex annorum oculorum lumen amisit
sexagenarius vero recepit
reliquum vero vitae suae in gaudio fuit et cum bono
profectu timoris Dei perrexit in pace
in hora autem mortis suae vocavit ad se Tobiam filium suum
et septem iuvenes filios eius nepotes suos dixitque eis
prope erit interitus Nineven non enim excidit verbum Dei et
fratres nostri qui dispersi sunt a terra Israhel revertentur ad
eam
omnis autem deserta terra eius replebitur et domus Dei quae
in ea incensa est iterum reaedificabitur ibique revertentur
omnes timentes Deum
et relinquent gentes idola sua et venient in Hierusalem et
inhabitabunt in ea
et gaudebunt in ea omnes adorantes regem Israhel
audite ergo filii mei patrem vestrum servite Domino in
veritate et inquirite ut faciatis quae sunt placita illi
et filiis vestris mandate ut faciant iustitias et
elemosynas ut sint memores Dei et benedicant eum in omni
tempore in veritate et in tota virtute sua
nunc ergo filii audite me et nolite manere hic sed
quacumque die sepelieritis matrem vestram circa me in uno
sepulchro ex eo dirigite gressus vestros ut exeatis hinc
video enim quoniam iniquitas eius finem dabit ei
factum est autem post obitum matris suae Tobias abscessit
ex Nineven cum uxore sua et filiis et reversus est ad soceros
suos
invenitque eos incolomes in senectute bona et curam eorum
gessit et ipse clausit oculos eorum et omnem hereditatem domus
Raguhel ipse percepit viditque quintam generationem filios
filiorum suorum
et conpletis annis nonaginta et novem in timore Domini cum
gaudio sepelierunt eum
omnis cognatio eius et omnis generatio eius in bona vita
et sancta conversatione permansit ita ut accepti essent tam Deo
quam hominibus et cunctis habitatoribus terrae
